12 Temmuz 2009 Pazar

bir film sahnesi üzerine


zamanda yolculuk vakalarında rastlanan bi durum.
aslında kendi yaptıgını fark etmek. nasıl yani?şöyle ki kahramanımız olayın ilk yaşandıgı sahnede
bir özel insanın kendine yardım ettiğini dusunur.ilerleyen sahnelerde zaman yolculugu gercekleşir olayın yasandıgı yere ve mekana gider. bu kez olayı 3. kişi olarak yaşarken, o yardım edeni gormeyi beklerken,kimsenin gelmeyeceğini,kendine yardım edenin yine kendisi oldugunu anlar.
benim ilgilendiğim ise bunu ilk kimin buldugu,sonra gidip "hacim bi fikrim var" dediğinde arkadasının tepkisi ne oldu "hacim cok çakalsın" mı dedi,bi ihtimal anlamadım da demiş olabilir.(slm ece =] )
ama dediğim gibi bunu ilk kim bulmuş?
evet sabah sabah aklımı bu kurcaladı,kahvaltımı ederken bile bunu dusundum.
(kendine yardım edenin yine kendisi oldugunu anlamak =] )

1 yorum:

airwalker dedi ki...

O anlama anında ensedeki tüyler hep diken diken oluyodur di mi? =)

"Hasssia, benmişim lan o!"